11 Φεβρουαρίου, 2007

ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

Σε όλα τα αστυνομικά μυθιστορήματα ψάχναμε τον κακοποιό.
Αγωνία και ευρηματικότητα τόσο του αστυνόμου όσο και του εγκληματία.
Μόλις τον βρίσκαμε τελείωνε και το έργο. Εξυπακούετο ότι ο κακός θα έπαιρνε την τιμωρία που του άξιζε.

Τώρα ξεκινάμε το βιβλίο από το τέλος. Και ξέρουμε και τον κακό.

Λέγεται νταβατζής
Λέγεται γνωστός άγνωστος
Λέγεται καρτέλ
Λέγεται μεσάζων
Λέγεται διαφθορά

Με τον ένα η τον άλλο τρόπο όλοι συμφωνούμε στο τις πταιει.
Και όλοι λεμε ότι πρέπει να παταχτεί το κακό. Αντί της πάταξης όμως κοιτάμε το πώς να συμβιώσουμε με αυτό και όχι πώς να το εξαφανίσουμε.
Φωνάζουμε αλλά μάλλον για να ξορκίσουμε αυτό που υποθάλπουμε.

Ποια χορδή του σύγχρονου έλληνα αγγίζουν όλα αυτά και τα ανέχεται?
Μήπως του κρυφού επαναστάτη στο σύστημα?
Του χάκερ που παραμένει άπιαστος ενώ διεισδύει εκεί που δεν πρέπει?
Του τιμωρού ενός συστήματος που δεν θέλει να βελτιωθεί?

Μήπως στο όνομα της καλυμμένης αναρχίας μας ξεδιπλώνουμε και τον κρυφομαζοχισμο μας?
Κλέβουν όπλα από το αστυνομικό τμήμα και αντί για φόβο μας έρχεται αυτόματα το χαμόγελο στο στόμα. Κάτι σαν κράς τεστ ικανότητας του συστήματος.

Πως θέλει τελικά ο Έλληνας την εξουσία όντας φύσει και θέσει αντιρρησίας συνείδησης?

Μα το είπε ο Πλάτων πριν 24 αιώνες.

Εξουσία του πολίτη δια μέσου των αρχών και όχι εξουσία των αρχών δια μέσου του πολίτη.

Και μια που ξέρουμε το τέλος του έργου μήπως πρέπει να διαβάσουμε το βιβλίο ανάποδα?
Και να βρούμε τη λύση στον τίτλο του?
Τώρα που ξέρουμε και τον συγγραφέα….

08 Φεβρουαρίου, 2007

Ο υιός του ιού…


Εδώ και μερικές μέρες με το που ανοίγω τον υπολογιστή μου εμφανίζεται το μήνυμα του Norton Antivirus.
“Η συνδρομή σας λήγει σύντομα. Αν δεν ανανεώσετε δεν θα είστε προστατευμένη από ιούς”.

Αφού πήρα και σήμερα τη πρωινή μου δόση αντιτρομοκρατίας κλείνω το μήνυμα τρομοκρατημένη και συνεχίζω τη δουλεία μου.
Αλλά όχι. Ο κύριος Νόρτον με αγαπάει πολύ και μου ξαναβγάζει νέο παράθυρο σε λίγο. “Τις προηγούμενες 360 μέρες σας προστατεύσαμε από 17.000 επιθέσεις” με ενημερώνει.
Μωρέ τόσο πολύ κινδύνεψα? Είμαι τέτοιος στόχος και δεν το ήξερα?

Τον ευχαρίστησα νοητά και έκλεισα και αυτό το παράθυρο.
Αλλά πάλι δεν ησύχασα. Νέο παράθυρο σε λίγο. “Αν ανανεώσετε θα σας προστατεύουμε σε συνεχή βάση από 85000 ιούς”.

Αρχίζω να τα παίρνω. Ο κύριος Πήτερ Νόρτον που μεγαλούργησε με την εμφάνιση των ιών, μας βγήκε ξαφνικά πατερούλης . Αυτή η κάψα του για την προστασία μου από αόρατους εισβολείς που μόνο αυτός γνωρίζει αρχίζει να με ενοχλεί σοβαρά.

Άσε που συνεχώς μου θυμίζει την ύπαρξη τους αφήνοντας κάποιον αραιά και που να περάσει στον υπολογιστή μου για να τον πιάσει θριαμβευτικά σε λίγο και να με ρωτήσει.
“Τον έπιασα τι θέλετε να τον κάνω? Να τον κλείσω φυλακή η να τον σκοτώσω?”
Κλείσε τον φυλακή λεω εγώ καθότι δεν μου πανε και οι εκτελέσεις.

Και μια στο τόσο επισκέπτομαι και τη φυλακή για να δω τους επίδοξους εισβολείς μου αλυσοδεμένους στα κελιά τους. Για να νιώσω περήφανη για την ικανότητα της αστυνομίας που επέλεξα.

Μα ποιος γεννάει τόσους ιούς? Εγώ ξέρω ότι για κάθε αντιβιοτικό πρόγραμμα χρειάζονται μήνες ανάλυσης.
Ποιοι είναι αυτοί οι εγκέφαλοι που βρίσκουν και εξολοθρεύουν τόσες χιλιάδες ιούς την ίδια στιγμή που παρουσιάζονται?
Και πως γίνεται όλες αυτές οι ανταγωνιστικές εταιρίες να λύνουν το πρόβλημα ταυτόχρονα?
Μήπως αντιγράφουν? Μήπως κάνουν σκονάκια? Η μήπως ξέρουν τα θέματα?

Και εμείς μήπως αγοράζοντας αντιτρομοκρατικά συστήματα ενισχύουμε την ανάγκη ύπαρξης τρομοκρατίας?

Σίγουρα πάντως με τρομοκρατεί περισσότερο ο ορατός αντιτρομοκράτης από τον αόρατο τρομοκράτη.

Απεγκατέστησα λοιπόν τον πατερούλη κύριο Νόρτον από τον υπολογιστή μου και εγκατέστησα το δωρεάν Avast για να πάψω τουλάχιστον να χρηματοδοτώ αυτούς που είναι και γέννημα και θρέμμα των ιών του τρόμου.

Γνωρίζουμε τους υιούς των ιών.
Μήπως με ένα τεστ DNA ανακαλύψουμε και τους γονείς τους ?…..